Wednesday, 5 September 2012

کمی تا قسمتی نامترادف



دقیقا یادم نمی اید که کی و توسط چه کسی با نماد دست حضرت ابوالفضل (که به شکل پنج انگشت است)  آشنا شدم، ولی احتمالا بی ارتباط با دنیای کودکی و سفرهای تابستانی ام به مشهد و اقامت در خانۀ پدربزرگ و مادربزرگم نبوده. بهر حال همیشه این نماد را علامتی وابسته به آرمانی خاص تلقی می کردم.

سالها بعد در طی سفری به کشوری عربی به علامتی مشابه آنچه دست حضرت ابوالفضل می نامیدم برخوردم، البته در نمونه عربی این نماد غیر از سه انگشت وسط،  دو انگشت دیگر شبیه شست هستند





نقش کاشی، تونس



 وقتی بارها و بارها بر سر در خانه ها و مغازه ها، به صورت طرح بر ظروف، کاشی ها و  پوسترهای مختلف آن علامت تکرار شد کنجکاویم برانگیخته شد و تصمیم گرفتم معنی علامت را بپرسم
the hand of Fatima

دست فاطمه نامی بود که به علامت می دادند  و توضیح داده شد که نمادی است برای خوش اقبالی و دوری از چشم شوم

نقوش روی در، تونس

کاشی های تزئینی، تونس

وقتی نگاهی به تعریف دست فاطمه در ویکیپدیا
 انداختم اشاراتی دیدم مبنی بر اینکه این نماد را هرقومی  به شیوه ای نامیده اند و این مبحث  پیچیده تر از آن است که زمانی می پنداشتم.
حدود دو سال پیش در شعبه کارتیه در فروشگاه هروتس لندن این نقش را باردیگر دیدم که اتیکت قیمت سنگینی بر آن خورده 


کارتیه، لندن


با این طرح در لندن برخوردم، جالب اینکه حالت دست بیشتر به طرح هایی که در ایران دیده بودم شبیه بود تا نمونه های عربی آن



نتیجه اخلاقی مشاهدات صد من یک غاز بنده: ممکن است علامات و نمادهای آرمانی در فرهنگ های مختلف دارای معانی متفاوتی باشند، ولی می شود از همه آنها پول ساخت




© All rights reserved

چه بگویم گله ای نیست



خودم را در زمرۀ افرادی که شیفته غرب هستند و هر چه را که در عالم غرب اتفاق میفتد، حجت می پندارند، به حساب نمیاورم ولی معتقدم در مواردی که می شود از بیگانه درس گرفت، باید تعصب را کنار گذاشت و شیوه ای را که منطق و عقل گواهی به درست بودن آن می دهند انتخاب کرد. یکی از این موارد وقت شناسی است که متاسفانه خیلی از ما با آن مانوس نیستیم. چه وقت شناسی به معنی به موقع سر قراری حاضر شدن و چه هنگامی که می خواهیم مطلبی را عنوان کنیم

هر چند که در ادبیات ما روی وقت شناسی تاکید شده ولی گویا بعضی از ما خیلی از اصل دورافتاده ایم. شنیدید که می گویند

هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد

جز راست نباید گفت، هر راست نشاید گفت

خلاصه حتی حرف حق را هم در موقع خودش باید گفت (البته این قانون تبصره هم دارد ولی بماند برای بعد). اشاره ای که به عالم غرب در ابتدای نوشته داشتم به جهت نکته ای بود که می خواهم ذکر کنم و آن نکته چنین است: در برخی از مراسم ازدواج این طرف آب قبل از بسته شدن "قرارداد ازدواج" به حضار اجازه داده میشود تا چنانچه دلیلی برای مخالفت با پیوند زناشویی طرفین دارد اعلام کند وگرنه برای همیشه خاموش بماند

Speak now or forever hold your peace

شاید هیچ چیزی به خوبی این رسم اهمیت بیان مطلب در موقع خاصی را نرساند. عزیزان من بیایید هنگام بیان پیشنهادات و نظریات که خیلی از آنها هم سازنده و مبارک هستند کمی به زمان هم بیندیشیم و یک ماه زمان تدارکات را نادیده نگیریم تا بعد از اتمام کار تازه بخواهیم طرح پیشنهادی بدهیم، هر چند آن طرح درست ترین درست روی زمین باشد

امیدوارم که دوستان، سروران و همکاران گرامی را با این گفته نرنجانده باشم 

© All rights reserved